CERRAHPAŞA İŞÇİ DİRENİŞİ
(FOTO-RÖPORTAJ)
‘Bir Direnişçinin Günlüğü’
Sunum Videosu
‘Bir Direnişçinin Günlüğü’ (Direnişçi Hülya’nın Bir Günü)
Hülya, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesi’nde taşeronda çalışan yüzlerce işçiden birisi. Asgari ücretle günde 9-10 saat çalışıp, evine ve çocuklarına ekmek parası götürme telaşında. Kendi halinde bir kadın işçi. Aklından geçmezdi, 2014’e giren günün ertesi işsiz kalacağı.
Umutları vardı, kendisine, ailesine ve geleceğine dair. Yılbaşı akşamı dilemişti, 2013’ten 2014’e girerken tüm dileklerini. “Rotasyona gideceksin!” dediler bir gün. Zaten güç bela evden işe, işten eve gitmekte, üç vasıta değiştirip ulaşmaktaydı işine. Evi Üsküdar Kirazlıtepe’de, işi Cerrahpaşa’daydı. Sesini çıkarmadı işinden olmak, eve ekmek götürememek vardı. “İtiraz eder işten çıkarılırsam” tedirginliğiyle kabullendi, rotasyona gidişi. Sessizce tamamladı işini, Cerrahpaşa’ya döneceği günü bekleyerek.
DİSK / Dev Sağlık İş Direnişçisi
Dönemedi işine. Kolaydı patron için “Seninle işimiz bitti Hülya hanım, sana ihtiyacımız yok artık!” demek. Nedensiz, hiç bir hakkı verilmeden, kendisiyle birlikte 10 arkadaşı da aynı gerekçesizliklerle işten çıkarılmıştı.
Üşüştü binlerce düşünce kafasına, “Askerdeki oğlu harçlık bekler, iki kızı öğrenci onların okul masrafı, evin kirası, giderler!” Ne çok ihtiyacı vardı bu işe. Pes etmemeli hakkını savunmalıydı. Öyle de yaptı. Direnmeli, haksız yere işten çıkarılmayı kabullenmemeliydi.
Dev-Sağlık İş üyesiydi, sendikalıydı ve yalnız değildi. Kocaman bir yürek dayanışma ve arkadaşlık! İşte buydu sendikası, Hülya için. Konuştular, karar verdiler çalıştıkları yerin bahçesinden ayrılmamaya. İşe gelir gibi üç vasıta değiştirip, sabah çadırı açmak, akşam toplamaktı bir diğer işi artık.