Suretler... Portreler...

​

Çocuklar... İçten, saf, çıkarsızdır ve kirlenmemiştir. Ela, siyah, kahve, balköpüğü bakan gözleriyle, hayata çelme takma yaşına gelmemiştir. Yoksul, çelimsiz, ürkek, korkak, neşeli, sevinçli, dalgacı, muzurdur gülüşleri ve bakışları. Çalışması gerekmiştir küçücük elleriyle. Baskıcı, zorbacı, dayakçıdır büyük dediğimiz yetişkinleri. Hayalini kurar, en güzel bebeklerle arabalarla oynayacağı günlerin. Çalışan küçük bedenleri yatağa yattığında, onlar bizim dünyaya bakan gökkuşağı renklerimizdir.

 

Kadınlar... Yorgun bedende ve yüzündeki kaygısı, her bir çizgisi farklı yaşamlar anlatır. Kırda, tarlada, fabrikada, evde çalışıp, çocuk doğuran, erkekten sonra gelen, dayak yiyen, öldürülen, tacize uğrayan yaşanmışlıktır, gözgöze gelen bakışlar.

​